„Skarżysko-Kamienna w latach 1944/45–1948. Władze, przemysł, ludzie” – promocja książki

DATA: 25.06.2015 r.
GODZ.: 16:30
MIEJSCE: Muzeum im. „Orła Białego, ul. Słoneczna 90, Skarżysko-Kamienna
WSTĘP: Wolny

To wydarzenie już się odbyło. Zobacz fotorelację: Mamy nową książkę o Skarżysku

Wygraj książkę w konkursie: KONKURS! Do wygrania książka „Skarżysko-Kamienna w latach 1944/45–1948. Władze, przemysł, ludzie”

Wydana przez muzeum książka „Skarżysko-Kamienna w latach 1944/45–1948. Władze, przemysł, ludzie” Barbary Kasprzyk, autorki „Milicy”, opisuje pierwsze lata odbudowy Skarżyska z wojennych zgliszczy. Główne wątki to przywrócenie funkcjonowania Państwowej Fabryki Amunicji, przejmowanie władzy przez komunistów oraz codzienne życie mieszkańców.

W programie:

• Zwiedzanie wystawy „Skarżysko-Kamienna. Miasto i ludzie”
• Prezentacja archiwalnych materiałów związanych z tematyką książki
• Spotkanie z autorką

Fragment książki:

Pierwsze grupy pracowników PFA udały się do fabryki tuż po wkroczeniu Armii Czerwonej. Należało oszacować straty, jakie poniosły poszczególne wydziały. Szybko okazało się, że zakład był plądrowany przez obcych – do fabryki wjeżdżały furmanki i po pewnym czasie wyjeżdżały załadowane węglem. Po biurze głównym chodzili ludzie, wynosząc co cenniejsze przedmioty. Dewastowano i tak zniszczoną fabrykę. W niedługim czasie do PFA dotarli także radzieccy żołnierze. Pracownicy chcąc zabezpieczyć resztki mienia, udali się do dowódcy, który na prośby o przydział żołnierzy do ochrony zakładu, stwierdził, że robotnicy sami muszą zatroszczyć się o przedsiębiorstwo. Po latach, jeden z pracowników – Zygmunt Brzozowski wspominał: „Kiedy dogadaliśmy się z komendantem co do zabezpieczenia zakładów, powiedział, że fabryce potrzebny jest „gaspadin”. Jan Eski oświadczył, że mamy kandydata na kierownika. Jest nim inżynier Antoni Kunicki. Ukończył studia w Odessie. Przez wiele lat pracował w Rosji carskiej. Jest człowiekiem uczciwym. Podczas okupacji był prostym robotnikiem. Komendant na to: „Dawajcie go!”. Jan Eski szybko udał się na ulicę Krzywą, gdzie mieszkał Kunicki. Zastał go w domu i przyprowadził”. Po dłuższej rozmowie z radzieckim żołnierzem, Antoni Kunicki dostał propozycję objęcia kierownictwa fabryki. Dnia 19 stycznia 1945 r. nominacja ta została oficjalnie przyjęta przez tworzące się władze miejskie.

Dodaj komentarz:

Zaloguj się przez Facebooka

lub