Karmnikowi goście, cz. 10 – Sikora czubatka

poniedziałek, 6 kwietnia 2015

W naszych zaokiennych karmnikach ciężko ją raczej spotkać, bo unika siedzib ludzkich. Sikora czubatka chętniej wybiera karmniki, które są wystawione w okolicach lasów.

Zamieszkuje ona większość kontynentu europejskiego. Sikora czubatka powszechnie również występuje w Polsce. Jest uznawany jako ptak średnio liczny. Pojawia się na terenie całego kraju, choć przede wszystkim w miejscach obfitych w lasy iglaste. W rejonach, gdzie takich lasów nie ma, praktycznie nie występuje. Pozostaje na zimę, nie wędruje.

Ubarwienie sikory czubatki jest skromne, ale mimo to ładne. Obie płcie ubarwione są jednakowo.  Na ma głowie charakterystyczny, sterczący i zaostrzony czarno-biały czubek. Widnieje na niej także niepowtarzalny czarno-biały rysunek.

Sikora policzki ma białe z czarną kreską i białymi obrączkami, na podgardlu szeroki czarny śliniak. Wierzch ciała jest beżowobrązowy, skrzydła i ogon szarobrązowe, brązowawy bok ciała. Spód jest jaśniejszy, beżowobiały. Tęczówki oczu są brązowe.

Płeć rozpoznać można po stosunku białej i czarnej barwy na czubku głowy oraz jego kształcie. U samicy czubek jest mniejszy niż u samca i mniej kontrastowo ubarwiony. Różnice te jednak nie są wyraźnie widoczne.

Sikory najchętniej przebywają wśród gałęzi i zdradzają swą obecność śpiewem. To bardzo ruchliwe i niepłochliwe ptaki, choć są mniej towarzyskie niż inne sikory. Zwykle nie kryje się przed człowiekiem, ale nie pozwala się długo obserwować. Zaledwie na chwilę siada bliżej z najeżoną główka, aby nam się bliżej przyjrzeć, po czym zaraz znika wśród gałęzi.

Po okresie lęgowym tworzy liczące nawet kilkadziesiąt osobników stada. Zimą przyłącza się do innych gatunków sikor, dzięciołów, mysikrólików, kowalików i pełzaczy i tworzy stada mieszane szukające razem pokarmu i wzajemnie się ostrzegające przed drapieżnikami.

Sikorki czubatki żywią się owadami, larwami, pająkami i podobnymi zwierzętami. Zimą nierzadko decydują się na korzystanie z karmników wystawionych przez człowieka, jednak unikają siedzib ludzkich – najczęściej wybierają karmniki, które są wystawione w okolicach lasów.

Sikorki czubatki to gatunek, który w Polsce jest objęty ścisłą ochroną gatunkową.

Tekst: Paweł Wężyk
Zdjęcia: Andrzej Staśkowiak, Przemek Kosiński
Źródła: Wikipedia; Andrzej G. Kruszewicz, Ptaki Polski od A do Z; Jan Sokołowski, Ptaki ziem polskich.

Paweł Wełpa

Dodaj komentarz:

Zaloguj się przez Facebooka

lub